Ik jaag op spoken

As ’t kold wordt © 1993 jan ottink

Intro: [Dm F Gm Bb C[ 2x [C-Bb-C] - zang

Half november in de regen

Dm
Now de locht al griezer wordt
F
Dooie tekke op de wegen
Gm
Elken dag al völle te kort
Bb C
Ieder jaor zee ik ’t gebeuren
Dm
Niks ni-js onder de zunne
F
Wie verstopt ons achter muren
Gm

En ok ik blief waor ik bunne

Bb C

Refrein:

As ’t kold wordt, kom dan bie mie
F C
En ik nem ow in mien arm
Gm C
As ’t kold wordt, kroep maor bie mie
F C
Want samen blieve wie warm
Gm C / Gm Bb

 

C F C C-Bb-C - solo

Ik zet de kökken vol met blomen
Ok een keerse veur de sfeer
’t zol van mie neet echt zo hoven
Maor as altied zit ik hier weer
Was ’t gisteren of een jaor eleden?
Geveul veur tied bun ik lange al kwiet
Hoo dan ok, ik heb ow zo geerne
Wat mie betreft he-w alle tied

Refrein etc

 

 

Begraef mie in mien overall

begraef mie in mien overall
nao mienen laatsten zommer
‘t harnas van mien va en volk
de grond, waorvan ik komme
jao, is de tied rondumme ewes
begunt alles opni-j
begraef mie in mien overall
dan gao ik vri-j en bli-j

begraef mie in mien overall
zó vol van treune en zweet
gedachten an vervlogen tied
dat zovölle verloren geet
ik dreei mie umme, achter mie:
‘t stof, ‘t leven, de weg
de horizon nog neet dichtbi-j
maor ok neet wieter weg

begraef mie in mien overall
ik heb de keuze emaakt
de leugte van de jacht naor méér
hef mie nóóit echt eraakt
en waorhen ‘t leven mie brengen zal
de wind waait altied good
begreef mie in mien overall
‘t leven geet toch neet dood
jao, begraef mie in mien overall
‘t leven geet toch nooit dood

 

 

Blomen © jan ottink dec.’93

Ik geef ow blomen as een teken
F G Am
As een teken an de wand
F G Am
Wie bunt neet langer meer wa-w leken
F G C Am
Jao, d’r is iets an de hand
F G
As een blad in de wind waai ik hen en wier
F G Am
Ik vind gin vastigheid
F G Am
En ok al bun ie now wal bie mie hier
F G C Am
Dat gif toch gin zekerheid
F G
F G

Altied was ik eerlijk
Tegen de schijn van heiligheid
En arrogant vond ik ’t heerlijk
Mien eigen zekere veiligheid
Laot mie schreeuwen, laot mie huulen
Laot mie vertellen wat mie verdreeit
Ik wet neet zeker wat ik veule
Maor weurde brengt toch helderheid

Ik wis ’t zeker bie de eerste blik:
De prins op ’t witte peerd
Maken al wat zo belangriek lek
ineens völle minder weerd
jao ik wet, dat ik mot kiezen
ok al he-k daorveur gin mood
want zo zal ik toch verlezen
en dat vind ik gewoon neet good

vraog mie neet waorumme
ik zol ’t ok neet wetten
maor mien harte zeg wee-k bunne
en ik wil ‘m neet vergetten
maor veur ow heb ik ekozen
want bie ow veul ik mie thoes
veur ow bunt disse rozen
want dit blif toch ons hoes

 

 

de laatste keer

gisteren, ton ie vortgingen, was dat een betje starven                
E A E
elk woord was d'r een te völle, kon de leugens neet verbargen   
E F#m B
elken kus, den ie mie gaven, ging zo maor op in rook                  
C#m B A E

en ik smet mien köpke koffie kapot in 'n wiesten hook                 

E G#m A B

ik leep maor luk te dwalen, gin benul van waor ik ging
elken stap was een ruïne, gedachten, straoten in een kring
ik sprak een kearl, den zee mie: 't leven is één zwart gat
en een deerntje wol mie methebben, maor ik was 't helemaol zat

en hier stao ik achter de gordiene en ik kiek naor t verkeer                 
C#m B A E
waor ze eigenlijk hen wilt wet ze zelf ok neet meer                              
E G#m A B
ze doot hun wark, ze et hun etten, ze dreumt hun dreumen opni-j      
C#m B A E
en daortussen zee ik ow gezichte as ie fluustert                                   
E G#m A B

as ie fluustert: ik wil vri-j....                                                                    

B E

daor boeten is een donker pad, waor niemand durft te gaon
ik veul, da-k d'r al 's bun ewes, wiet terugge in mien bestaon
en 't is altied wier 't olde verhaal, 't zelfde olde leed
dat-ie eeuwig kunt blieven zeuken as-ie neet zeet waor 't um geet

zeg mie toch 's, deerne, was dit now ons hele leven?
ik bun gin kearl van mooie woorden, ik bun een kearl van vlot en even
maor ik doo de dure neet dichte, want misschien kom ie weer
dan hoal ik ow in miene arme en wie danst net as dee eerste keer

hier stao ik met blote hande, wat méér kan ik nog zeggen
zo wiet as now bun-k nooit egaone, mien lot in owe hand te leggen
en ie bunt vri-j ow eigen weg te gaon, ik wil ow nargens meer tooo dwingen
maor laot 't astebleef veur 't laatste wezen, de laatste keer
dat-ie zó vort van mie gingen

 

 

De tied © 1994 jan ottink

Intro ( gitaar, viool,cello)

een karkhof vol met stene
scheef ezakt, met mos begreuid
getuugen van vergaone eeuwen
de blomen vake al oet-ebleuid

gisteren is ‘t ok hier gebeurd
de vree is wreed verscheurd
een paar vandalen en luk varve
kunt jaoren ruste kats bedarven

koor:
wee zo kan schreeuwen is jao blind en doof
zulke stomheid geet te wiet
dit is neet zo maor een generatiekloof
zo rake wie de toekomst kwiet

tussenspel ( gitaar, cello, synth.)

egoïsten, dee marcheert en bralt
in de waan van een kwaod verleden
tegen de tied, dat ze bunt oet-elald
bunt ze vergetten wat ze écht deden

wie kunt luusteren, wie kunt praoten
maor de wereld dreeit verdan
wie kunt dit zo gebeuren laoten
of zeggen dat ‘t neet meer kan

koor:
wie kunt knikken, wie kunt zwiegen
wie kunt now nog reageren
wao-w um vraogt, dát zu-w ok kriegen
dat zal de tied ons leren

..de tied zal ‘t ons leren...

naspel (idem intro)

kouplet: [ Dm ][ C ][ Gm-Dm ][ Bb-A ]
refrein: [ Gm-Dm ][ C-Dm ][ Gm-Dm ][ Bb-A ]
intro/tussenspel/slot: [ Dm- Dm/C-Dm/Bb-A?-A ]

 

 

dokter, dokter © 1993 jan ottink

ik bun zeek, zeek as doezend man
G Em
ik bun zeek, kan neet verdan
G Em
ik bun zeek, zeek van iederene
G Em
ik bun zeek, ok hier allene
C D
ik bun zeek van de koldigheid
G Em
ik bun zeek, ik heb ‘t zo heet
G Em
ik bun zeek van lamlendigheid
C G

ik bun zeek, drief in ‘t zweet

D

refrein:

dokter, dokter, kom mie helpen
Am G D
ik wet neet wat mie now mankeert
Am G D
help mie um dit blood te stelpen
Am G D

völle te völle geet zo verkeerd

Am G D

ik bun zeek van de wekker ‘s morgens
ik bun zeek van wakker worden
ik bun zeek van drank en vrouwenzorgen
van dreug brood op krummelborden
ik bun zeek van költe en van drek
ik bun zeek van tocht en dauw
ik bun zeek van nachten zonder licht
in ‘t donker, in ‘t nauw

refrein

ik bun zeek, zeek van good gedrag
van kruuwagens vol met geld
ik bun zeek, zeek van élke macht
achter onzichtbaor geweld
ik bun zeek, doodzeek van de sleur
in de file tot ow dood
ik bun zeek, zeek van wat ik heur:
wi-j mot neet klagen, wi-j heb ‘t toch good...

 

 

Grenzen

hovölle stappen ku-w nog zetten
tot de grensen van ons bestaon
hovölle weurde um te zeggen:
wieter mag ‘t neet gaon
doezend jaor heb ons neet wieter ebracht
doezend jaoren op in rook
mensenrechten straffeloos verkracht
en veur doezenden valt wier ‘t dook

een leger in de middeleeuwen
was even arg as now tien man
op hoogstens een paar uren vlegen
blik dat ‘t toch wier arger kan
hoog in hun ivoren torens
zwiegt wereldleiders machteloos
en veur wee ginds is geboren
blif de toekomst hopeloos

nog gin oorlog is ewonnen
of hee is met blood betaald
altied wordt d’r na begonnen
en gin mens wee daorum maalt
al dee vlaggen bie ‘t winnen
en wie zingt hoo good a-w bunt
gin tied um te bezinnen
of dee dooien dat ok vind

hovölle jaoren mot verstrieken
de historie zich herhalen
wie onze wereld kunt bekieken
as een produkt van eigen falen
ieder volk hef zien verleden
van hemelhoog tot depe in hel
en as ie vraogt, wee dat dan deden
wal, oeteindelijk doo-w ‘t zelf

 

 

Hoal mie maor vaste

as de dagen te lange wordt en elke nacht te zwart
G G/f# Em
a-j zwetend wakker wordt van ’t bonzen van ow hart
C C/b Am
as iederene weg is en ie blieft allene staon
D D/c G/b G

dan zal ik d’r veur zorgen da-j toch verdan kunt gaon

C D

a-j valt of struukelt, elke wedstried hebt verloren
a-j’t leefste wollen da-j maor nooit waren geboren
as de scharven van ow leven naor de stortplaats wordt ebracht
dan haal ik ow wier terugge, al kost ’t al mien kracht

refrein: (2x)
vandage is ’t duuster, maor morgen wordt ’t licht
Em G
’t klinkt dan wal luk afgezaagd zoas ik ’t hier zeg
Am D
maor ie bunt ok verlegen en ik kan neet zo mooi praoten
G G/f# Em
hoal mie now maor vaste, lao-w de wereld achterlaoten
C D (G)
G

tussenspel

as de blomen in ow tuin allemaole bunt verdreugd
as d’r gin feest meer is waor ie nog wordt oet-eneugd
as de laatsten waor ie um geeft bunt vergetten, da-j d’r nog bunt
is d’r nog ene over, den ow een plaatse gunt

refrein

 

 

Ik jaag op spoken (c) ’94 jan ottink

Ik ri-j maor rond duur elke straote
D
Want ik heb toch niks te doon
D G
De hele dag kiek ik maor rond
D
Of ik ow zee
A
Ik wet neet ho-j heet, ik heb gin foto
D
Maor ik kan ow neet vergetten
D G
Maor ik dreum van ow,
D

Dat höldt mie op de bene

A

Ik jaag op spoken

Bm G
Want ie zeet mie neet eens staon
D A
Ik jaag op spoken
Bm G

Da’s niks gedaon

A

Waor ie kunt wezen, daor kom ik vake
Maor ie bunt d’r nooit te vinden
’s aovends late lig ik wier
allene in bedde
ik zee ow gezicht, ie lacht in ’t duuster
en ie fluustert in mien oor
maor ’t licht van de morgen
nemt ow met

ik jaag op spoken...

 

 

ow laatste leed © sept.1996 jan ottink

intro en tussenspel: [ F#m E - A] 3x – A D A E A

ow heufd wiegde hen en wier in ‘t kussen
A D
in gedachten zong ie ow laatste leed
E A
een leed oaver eindelijk wier rusten
A D

en dat alles geet zo as ‘t geet

E A

ow ogen worden zo allerbarstend groot
‘t wit zo wit, ‘t blauw zo gries
ie kneppen in miene hand as kleine kinder doot
en elke adem vroog zien pries

nog héél even heb-ie mie nog ezene
nét ton de stad begon te leven
en met een knipoog den ik neet verdene
heb ie ow ton oaver egeven

ik heb ezene how ie deur bleven vechten
ik heb ezene how ie toch verloren
ik wet now wat ik heb ewonnen
ik wet waorumme ik bun geboren

 

 

 

 

Tied um stille te staon © 1989 jan ottink

Ik bun geboren an de bekke, waor ’t water kump en geet
Waor druppels dauw en regen vertelt over langvergaon verdreet
’t water kump van wied. Van waor de wereld hef ehuuld
Van waor de bron de zunne vundt
’t leven eindeloos begunt

Ik bun geboren an de bekke, waor ’t water nooit stille steet
Waor de streum is as ’t leven, ’t land ok as de tied besteet
’t water streumt zó wied, ’t leven nump de tied
Tot waor ’t land zien einde vundt
’t leven eeuwig wieter geet

Oh, kom maor hier, leg ow heufd maor neer
’t is tied um stille te staon
’t hef gin zin um weg te gaon
’t is tied um stille te staon
Waorvan ie komt, waorhen ie gaot
Wat ie ok doot of laot
Bie alles wat ow harte raakt
Ie van ’t leven heb emaakt
Jao, kom maor hier, leg ow heufd maor neer
’t is tied um stille te staon
De wereld dreeit ok zonder ons
’t is tied um stille te staon
Waorvan ie komt, waorhen ie gaot
Wat ie ok doot of laot
Bie alles wat ow harte raakt
’t is now tied
Tied um stille te staon

Ik bun geboren an de bekke
Waor ’t water blif verhalen
De zin en onzin van ’t bestaon vertelt in eindeloos herhalen
De weurde bunt de jaoren, de zin is van ’t leven
Van waor de wereld eindeluk rond is
En leven ok begriepen is…

 

 

Veur altied

intro (gitaar/accordeon)

blief toch nog heel even liggen
want boeten is ‘t kold
veur mie is d’r niks mooiers
dan da-j mie vaste hold
ow borst is as mien kussen
en vannacht is nog vannacht
wie kunt nog heel even blieven liggen
en na morgen he-k nog neet edacht

refrein:
kan veur altied in ow blieven
ik wil samen met ow zingen
laot de zunne en maone maor schienen
ik wil veur altied hier blieven liggen
laot de zunne en maone maor schienen
ik wil veur altied hier blieven liggen

tussenspel ( gitaar,accordeon,cello,viool)

ik wet niks um te zeggen ( + dwarsfluit)
‘t maakt neet oet wa-j met mie doot
zolange ik ow maor veule
vind ik alles good
‘t zol better wezen da-k slepe
maor ik vind ‘t völle te mooi
van mie mag alles mislukken
as ik dit maor neet vergooi

refrein

tussenspel

eigenlijk bu ie vrömd veur mie
ik ken ow nog zo kort
ik wet ok neet hoo ‘t wieter geet
of ‘t met ons wat wordt
misschien is ‘t neet good wa-w doot
maor ik wil ‘t ok neet laoten
dus lao-w nog even genieten
en laot de leu maor praoten

refrein ( 2x ) en naspel

 

Terug naar boven